inhibitie (de)
Citaat
“Seksueel wangedrag door mannen heeft misschien niet alleen te maken met het mannelijke gevoel om overal recht op te hebben, maar óók met het wegvallen van bepaalde sociale en emotionele inhibities, misschien in een soort roes. Waardoor die wegvallen, is in het dickpic-onderzoek tot nu toe nog niet aan bod gekomen.”
(Bron: De dickpic is een soort digitale vorm van stijvepiemelgraffiti – Ellen de Bruin, NRC, 12 februari 2022)
Betekenis
remming, verhindering; (ook:) rechterlijk verbod om ergens mee door te gaan
Uitspraak
[in-hie-bie-(t)sie]
Woordfeit
Inhibitie kwam in de Middeleeuwen al in het Nederlands voor als een juridische term. Het Middelnederlandsch Woordenboek omschrijft de betekenis als volgt: “Eene akte van een rechter, waarbij hij verklaart, dat iemand zich onder zijne rechtsmacht heeft gesteld of daaronder staat, en waarbij dus aan andere rechters verboden wordt, zich rechtsmacht over hem aan te matigen.” In de loop van de tijd verschoof de betekenis naar ‘rechterlijk verbod om ergens mee door te gaan’ en naar het algemenere ‘verhindering’, ‘remming’.
Het woord inhibitie is vanuit het Frans in het Nederlands terechtgekomen. Uiteindelijk ligt het Latijnse inhibitio eraan ten grondslag. Dat is afgeleid van het werkwoord inhibere, dat ‘inhouden, beletten’ betekent.